format: cd-r (limited to 29 copies / sold out) / digital
released: april 29 2010
tracklisting
1.borstroffelfactor
2.stichting vikingbehoud
3.flutheelal
info
Het Fukking Licht is a project of two multi-instrumentalists. They don’t tell each other what instruments they will use for their next recording date or gig. They release their recordings as limited editions in quantities of prime numbers. Het Fukking Licht is Anglo-Dutch and means The Fucking Light as you might have guessed.
Kutplaneet is the debut album for Het Fukking Licht and it is a wild and raucous affair. In three long pieces these improvisers give us a fistful of their take on noise, drone, shamanistic ritualism and short-circuited electro-acoustics. While the surface of these recordings is weather-beaten and distorted, somewhere deep down there is a glowing core of primal passion. This is music in which the love for sound rules above all else. The album is available as a free digital download and on cd-r in a beautiful digipak (limited to 29 copies!!!).
press downloads
hi-res image of cover
press release (english)
press release (dutch)
reviews
kwadratuur
january 20 2011
by sven claeys
Met een dergelijke groepsnaam en albumtitel had dit even goed het werk van een verbitterde astrofysicus kunnen zijn, maar klaarblijkelijk bestaat Het Fukking Licht uit twee gewone Nederlanders. Informatie over de identiteit van het duo is niet terug te vinden, enkel valt op de website van het label te lezen dat ze nooit voor een concert of opname tegen mekaar vertellen welke instrumenten ze zullen aanwenden. Dat is een origineel en gedurfd concept, maar daarom nog geen garantie op succes. De opnamesessie die leidde tot deze cd-r heeft echter wel een bevredigend resultaat opgeleverd.
De muziek klinkt – ondanks groepsnaam en album- en tracktitels – verrassend subtiel. Zo opent de eerste track ‘Borstroffelfactor’ zeer voorzichtig. IJle, delicate klanken schuifelen aarzelend naar de voorgrond. Gekraak, ploffende klanken, ruis, gekras, gerommel en gezoem worden gaandeweg samen met behoedzame droneklanken verweven tot er een stemmig klanktapijt ontstaat. De tweede track, het knap getitelde ‘Stichting Vikingbehoud’, gaat frontaal in de aanval. Het thema waarrond de volledige track draait wordt onmiddellijk vrijgegeven en omvat een intrigerende loop van spookachtige elektronicaklanken. Percussiegerammel, drones en zowel akoestisch als elektronisch gegenereerde abstracte geluiden sluipen in en uit deze raadselachtige maar meeslepende mix. De derde en laatste track ‘Flutheelal’ (Stephen Hawking denkt er ongetwijfeld anders over) is iets minder geslaagd. Nochtans wordt ook hier initieel een knappe geluidsbrij gecreëerd met zacht klingelende percussieklanken, ruis, en subtiele geluiden, maar een al te vaak opduikende elektronische bleepklank die wat te vrijblijvend is, gooit roet in het eten. Het geheel sleept ook te lang aan om tot op het eind te blijven boeien, zoals dat bij de vorige twee tracks wel het geval was.
‘Kutplaneet’ is een heel onderhoudend werk dat met een wat strengere selectie aan bronmateriaal (en de dosering ervan) nog verrassender en sterker uit de hoek had kunnen komen. Deze release verscheen op slechts 29 exemplaren en is waarschijnlijk al lang uitverkocht. Maar niet getreurd: wie de moeite doet om naar de website van het kutlabel te surfen kan deze flutrelease downloaden zonder dat het hem of haar ook maar 1 fukking euro kost.
3,5 / 5
the cookshop
november 8 2010
by doru649
We will dispense with the not-so-polite appellations here, and tell you Het Fukking Licht (“The Fucking Light”) are as fine an example as any of Narrominded’s trademark humor… Don’t be lulled into taking them too lightly, though – they more than make up for the absurdist titles with some of the most expansive dronescapes this side of cross-over EAI.
Het Fukking Licht enjoy to shroud themselves in enigma and mystery, as the duo not only keeps anonymous, but has also invented some rule to make their encounters more challenging. Most interestingly, they won’t tell each other what instruments they will bring along for their next recording date or gig, but as both seem to be multi-instrumentalists you get to hear percussions, winds, loops, strings, and all kinds of mangled and warped stuff which is impossible to guess its origin. Some might be kitchen pots, for all we can hear.
On here they stay mostly in a more contemplative mood. Sounds evolve with little sparks of feedback over a fundament of bass notes or bathed in a light of chiming ringing tones. The intricate ear and passion for minimalistic changes is the basis of the fascination for this kind of music. With Kutplaneet a lot of things are going on at the same time: these are not mono-thematic drones, but excursions into complex arrangements of noises, sounds and harmonies. Next to the differentiation of the single ingredients, however, there is also the transcending and sometimes mind-melting impact of the whole piece taken together.
gonzo (circus)
july 2010
moors magazine
july 14 2010
Een van de merkwaardigste, verrassendste en onverwachtste albums van de laatste tijd komt van het duo het fukking licht. Bij zo’n bandnaam verwacht ik een brutaal hard jongehondengroepje dat slordig ongeleide projectielenpunk speelt, maar niets is minder waar. Hier wordt op een bijna ingetogen manier de rafelrand van de muziek onderzocht, waar muziek dreigt over te gaan in geluid. Ruis, gekraak, maar ook gitaargeluiden en stemmen, en een voorzichtig en behoedzaam aftasten van alle mogelijkheden. En dat levert buitengewoon mooie, spannende muziek op voor iedereen die openstaat voor muzikaal avontuur. Het geluidslandschap (of op zijn engels soundscape) klinkt intiem en weids tegelijk.
Als de drie fragmenten (let ook even op de idiote titels) je bevallen kun je het totale album gratis downloaden bij platenlabel Narrominded, of je kunt een van de negenentwintig (!) beschikbare exemplaren kopen (dan heb je er wel een mooie digipak bij en iets volstrekt unieks). Voor avontuurlijke luisteraars een absolute aanrader.
cracked
june 30 2010
Yes, Het Fukking Licht means exactly what you might think of at first when reading it, but it is Dutch (or at least some sort of Dutch, if it is not really Dutch.) What a start for a review of improvised electro-acoustic noise! Het Fukking Licht enjoy to shroud themselves in enigma and mystery, as the duo not only keeps anonymous, but has also invented some rule to make their encounters more interesting and challenging. Most interestingly, they won’t tell each other what instruments they will bring along for their next live gig, but as both seem to be multi-instrumentalists you get to hear percussions, winds, loops, synthie and all kinds of mangled and warped stuff which is impossible to guess its origin. Some might be kitchen pots, for all I can hear. They also release their works in prime-numbers only, which will make an interesting challenge for the free download of “kutplaneet”.
“Kutplaneet” consists of three long pieces: “borstroffelfactor”, “stichting vikingbehoud” and “flutheelal” and I have a few ideas what those might mean, but let’s leave it at that. The duo dives slowly into their sounds, letting them evolve by their own means and flow, never coerce anything against its will. If the sounds stay in a pensive mood, almost ritualistically percussive with longwinded wails on top, then so be it. If they start to fill up with chaotic noise and uncontrollable thunder to a frenzied climax of feedback and noise, then so be it either. Life is too short to try to make things do what they don’t want instead of surfing the flow enjoying what becomes a success and leaving aside what asks to be left aside.
On here they stay mostly in a more contemplative mood. Sounds evolve with little sparks of feedback over a fundament of bass notes or bathed in a light of chiming ringing notes. Like Dirac or Perlonex the intricate ear and passion for minimalistic changes in sounds, mostly at the most microscopic level, is the basis of the fascination for this kind of music. With Het Fukking Licht a lot of things are going on at the same time, these are not mono-thematic drones, but excursions into complex arrangements of noises, sounds and harmonies. But next to the differentiation of the single ingredients, there is also always the transcending and sometimes (hopefully) mindblowing impact of the whole piece taken together. Without getting too deep into synergies and the facts of transcendental mathematics, there is reason enough to suggest that a big portion of the effect if electro-acoustic improvisation is made by the person listening But interestingly the recipient actually has no means of taking any decisions in the evolvement of the music, but has to take whatever comes for what it is. And then make it his own purely in a cognitive way. All of this may also explain why this kind of music is a fringe affair in so many ways, but mostly regarding the audience. But those few it is very rewarding.
You may get this interesting tryptichon of electro-acoustic improvisation and noise for free at www.narrominded.com.
PS: “kutplaneet” is not really download-only, but since the CD-version is limited to 29(!) pieces, which are probably long gone and sold out now, I found it more reasonable to point out the free download only.
subjectivisten – caleidoscoop
may 20 2010
by jan willem broek
Je mag zo langzamerhand toch wel concluderen dat Narrominded één van de meest avontuurlijke en veelzijdige labels van Nederland is. Elke keer zorgen ze voor verrassende muziek, meestal van hoge kwaliteit en puttend uit een breed scala aan artiesten en genres. Oprichters Lars Meijer en Coen Polack hebben er ook diverse projecten, waaronder Living Ornaments. Hun cd’s hebben meestal erg geestige tracktitels. Daarom heb ik een lichte verdenking in hun richting dat ze achter het ietwat mysterieuze project Het Fukking Licht zitten. Ik kan me zo voorstellen dat je een studio huurt die aardedonker is en waar je de lichtknop na een kwartier nog niet hebt kunnen vinden, je vanzelf op deze bandnaam komt. Hoe dan ook kan ik een brede grijns niet onderdrukken. En wat te denken van de titel van het album Kutplaneet? De hilarische 3 tracktitels “Borstroffelfactor”, “Stichting Vikingbehoud” en “Flutheelal” maken het feest compleet. Ha! Ik heb er zonder te luisteren al zin in en vind het nu al goed. De release van 35 minuten bevat 3 lange soundscapes gemaakt door twee nader te identificeren multi-instrumentalisten die elkaar tijdens de opnamesessies verrassen met de meegenomen apparatuur en instrumenten. Dit levert spontaan geluid op, dat ze overigens knap in banen weten te leiden. Je hoort werkelijk van alles binnen de drone-achtige klanklandschappen; van uiteenlopende elektronische geluiden, spookachtige stemgeluiden, percussie instrumenten, subtiele noise, ambient, Oosterse klanken en andere “found sounds”. Het elektro-akoestische geheel kraakt, piept, schuurt, aait, omarmt en weet bovenal te biologeren met aangename improvisaties. Hun releases komen in een gelimiteerde oplages van priemgetallen (29 in dit geval) uit en zijn verder gratis te downloaden. Als je Celer, Klangwart, Living Ornaments, Coen Polack en Gilles Gobeil door een blender haalt kom je aardig in de buurt van hun sublieme, vrije geluid vol met het betere gepiel. Geweldige kutplaat!
vital weekly
may 18 2010
by fdw
Two unnamed musicians are behind Het Fukking Licht and represent the interest of Narrominded into improvised music. The two musicians don’t know what the other will bring to a recording session. Its also not mentioned on the cover of this highly limited (29 copies!) CDR and unlimited download release. To me it sounds a like a whole bunch of acoustic objects, contact microphones and sound effects. The three tracks go as one flow here. The start playing their objects and then slowly start adding various sound effects to the sound material. Sometimes perhaps a bit too much reverb is used, but throughout its alright. I am reminded at times of the old zoviet*france sound, with its (pseudo) ritualist meandering. Things bubble below the surface with some great underpinning tension. This is not the average improvisation music, mainly since its hard to recognize any of the instruments, but more like an interesting cross-over between improvisation, electronics and drone like music. Maybe here and there a bit too long, but throughout an excellent release. Should have been a bigger edition, me thinks.
recent music heroes
may 7 2010
by kert semm
HFL`i 3-looline album (EP`ks oleks seda vale nimetada, kuivõrd träkid on vähemalt 10-minutilised ja pikemad kompositsioonid). Vaikus, hillitsetus, pingestatus, abrasiivsus ning progressioon on märksõnad, millest kujuneb metafüüsiline koloss. Reverb-efektidesse mähkunud industriaalsed kõminad ja (järel)kajad ning elektroakustiline “avatus” loovad illusoorse keskkonna. Sfäärilisus. Sfääride maailm on konkreetne – hoolimata sellest, et see voogab ja virvendab -; seevastu sinna peidetud “juhuslike” (konkreet)helide puhul kerkib probleem – kust jookseb piir reaalselt eksisteerivate helide ja taju kausaalse ning iseenesesliku genereerimise vahel? Kõik see on väga põgus, asendudes järjekindlalt uue vooga. Midagi võib sealt kuulda – põrklev trummeldamine, inimhääle ebamäärane lalin, elektroonilised ludinad. Muusika, mille juured peituvad kompromissitus vana kooli industrialmuusikas ning eksperimentaalses elektroonikas-krautrock`is a la Conrad Schnitzler või Manuel Göttsching. Mida ette võib heita, on helipildis üleliia domineeriv digitaalsus-digitaalne luitumus. Seda tulnuks (rohkem) peita. Samuti olen täiesti veendunud, et analoogformaadis kõlaks “Kutplaneet” märksa paremini. Seesugune saund lihtsalt vajab loomupärast “määritust”.
7.3